جیمیل همراه اول و آخر
فکر کنم همه دوستان دیگه با جیمیل، غول پست های الکترونیکی آشنا باشند (فحش دادم؟) راستش رو بخواهید من که اصلا بدون جیمیل … ، نمیتونم. نمی دونم تا حالا به این نتیجه ای (بهتر بگم: این رو تجربه کردم و با تمام وجودم درکش کردم) که من رسیدم رسیدید یا نه؟ ، حالا من چی رو تجربه و درک کردم ؟ من این نکته برام تجربه شده که بعضی آدم ها (مثل خود من) تو بعضی موارد تا یه چیزی رو تجربه نکنند و بعد بهتر از اون قبلی رو تجربه نکنند قدر اون چیز بهتره رو نمیدونند (تونستم برسونم؟) مثلا من چون با سرویس ایمیل های یاهو و مایکروسافت کار کرده بودم و بعد با جیمیل آشنا شدم و فهمیدم چه نعمتیه بعد از اون دیگه قدر جیمیل رو می دونم و دلم میخواد تمام دوستانم هم از این نعمت گوگلی استفاده کنند.
راستش از اون جایی که واقعا دلم میخواد که اون دسته از دوستانم که با اینترنت آشنا هستند ولی به علت مشغله زیاد کاری و یا مشکلات دیگر تا الان موفق نشدند که با جیمیل آشنا بشند و هنوز برای کارهای اینترنتی خودشون مجبورند از یاهو و هات میل استفاده کنند، تصمیم دارم تا از طریق ارسال یک ایمیل اون ها رو با جیمیل آشنا کنم و تشویقشون کنم تا حداقل یک بار هم که شده جیمیل رو امتحان کنند تا طعم شیرین این نعمت گوگلی رو بچشند.
از اونجایی که با خودم گفتم شاید دوستان وبلاگستانی من هم بدشون نیاد چنین لطفی رو در حق دوستانشون بکنند تصمیم گرفتم تا ایده و نظر خودم رو برای اون ها هم به اشتراک بزارم.
پی نوشت: از اون جایی که من ادبیات درست درمونی ندارم از دوستان ادیبم میخوام تا اگر متن پیشنهادی برای این نامه تشویقی دارند برای من ارسال کنند.
پس از موفقیت توییتر در ضمینه مینی بلاگینگ سایت های فارسی دیگری همچون 
Comments