مثلث یک شبه
در اینجا مطلبی راجع به برنامهی نو پای مثلث با اجرای رضا رشیدپور نوشتم و از ویژگیهای این برنامه جدید گفتم.(برای این که ادامه این مطلب را متوجه شوید بهتر است این مطلب را یکبار بخوانید) ولی از آن روز به بعد هرچه به انتظار این برنامه زیبا نشستم تا بار دیگر نظاره گر و شرکت کننده این برنامه باشم چیزی جز ردپا ندیدم (با اجرای بهمن هاشمی) اما همین ردپا من را به جایی کشاند که دانستم دیگر مثلث را نخواهم دید. مثلث شب اولش را با مهمانی آغاز کرد که ای کاش شب آخر این کار را میکرد. سردار رادان که تا به حال پا در هر برنامهی جوانی گذاشته ریشهی آن را خشکانده است. رادان همان بلایی را بر سر رشیدپور و مثلثش آورد که بر سر حسنی و کولهپشتی اش آورد.
اگر میخواهید اولین و آخرین قسمت این برنامه را ببینید به اینجا بروید. ماجرای رشیدپور و رادان از این قرار بود که رشیدپور راجع به طرح امنیت اجتماعی سوالش را پرسید و ۱۲۰ ثانیه رادان نیز به پایان رسید اما نظر و آرای بینندگان برای رادان ۵۰ – ۵۰ بود و از قرار این نظرسنجی به مزاج رادان خوش نیامد و اینجا بود که پرونده مثلث نیز بسته شد.
انقدر اعصابم خراب است که نایی برای نوشتن ندارم حتی نمیتوانم در نوشتهام فریاد بزنم و فقط تمام حرفهایم در ذهنم مرور میشود. ولی این همان رادانی است که میگفتنند ارازل کردستان وقتی نام او را میشنیدند مو بر تنشان سیخ میشد؟ از قرار وقتی رادان نام حسنی و رشیدپور را میشنود مو بر تنش سیخ میشود!
من دست اقای رادان رو میبوسم . این قانون دنیاست که در هر مجموعه ای خوب و بد وجود دارند .
برای اقای رادان ارزوی موفقیت دارم.
من هم از آقای رادان بسیار سپاس گذارم به خاطر کارهای مثبتی که انجام داده.
مخصوصا به خاطر مبارزه با ارازل و اوباش اما این دلیل نمیشود که با تمام کارها و طرز فکر ایشان موافق باشم و از بر ایشان نقد و شکایتی نداشته باشم.